Μήνυμα 1 από
@xaris37:

Θα σας πω μια εμπειρια.μου. πολλοι θα γελασετε αλλα και πολλοι θα αναρωτηθητε.αλλοι παλι μπορει να με αποκαλεσετε φαντασιοπλκτο αλλα δεν με πειραζει και την μοιραζομαι με εσας.
Πριν λιγο καιρο λοιπον σε μια εξερευνηση σπηλιας βρεθηκα μαζι με φιλους αρκετα μετρα μεσα στην γη. σε καποιο σημειο της σπηλιας βρεθηκαμε μπροστα σε εναν τοιχο πετροκτιστο. πριν τον τοιχο και σε  αρκετη αποσταση απο αυτον περπατουσαμε πανω σε αμμο που αφηναμε τα ιχνη των ποδιων μας.
 Οταν λοιπον φτασαμε στο σημειο του τοιχου αποφασισαμε να τον γκρεμσουμε για να συνεχισουμε την εξερευνηση. μας πηρε ωρα γιατι οι πετρες ηταν σφιχτα τοποθετημενες. το ξημερωμα μας βρηκε κουρασμενους και αποφασισαμε να φυγουμε και να ερθουμε παλι το απογευμα. Οταν φτασαμε στο σημειο δυο ηταν τα πραγματα πρωτον δεν υπηρχαν τα ιχνη μας στην αμμο σαν καποιος να τα εσβησε και δευτερον ο τοιχος ηταν ξανα χτισμενος. σαν να μην τον γκρεμισαμε ποτε. Τι μπορει να συμβαινει? ΓΙα να εφτασε καποιος αλλος εκει ηταν αδυνατον γιατι εκει που κατασκηνωσαμε να ξεκουραστουμε θα περναγε αναγκαστικα απο εμας.


Μήνυμα 2
@xaris37:

απο την αρχη εγραψα οτι πολλοι θα με πουν φαντασιοπληκτο η πολλα αλλα.
 Για να πηραμελαθος διαδρομο αυτο αποκλειεται ρητα γιατι δεν υπαρχει αλλος διαδρομος εκτος απο αυτον.
 Δεν καπνιζω ωστε να εχω παρει καποιο χορτο οπως ειπε καποιος. Αρα αποκλειεται και η περιπτωση παρεσθησεων.
 Οπως αποκλειονται και οι υπολοιπες παρεσθησεις απο διαφορα χημικα μια και τα μετρα προφυλαξεως που παιρνω ειναι τεραστια. οσα δεν μπορειτε να φανταστητε σε τετιου ειδους μερη.
 Και απαντω στον φιλο Δημητρη μια και επανειλλημενα ρωταει αν και δεν θα ηθελα να το συζητησω γιατι χοντραινει το παιχνιδι και φοβαμαι τους χαρακτηρισμους.
 Οταν λοιπον πηγαμε το απογευμα και ειδαμε αυτα τα πραγματα με τον φοβο μεσα μας ξεκινησαμε να χαλαμε το ντουβαρι και παλι. αυτην την φορα ηταν ακομη πιο δυσκολο. αν την πρωτη μερα καναμε 8 ωρες αυτην την φορα σε 8 ωρες δεν ειχαμε χαλασει ουτε το ενα τριτο.Ισως ο φοβος μας εδενε τα χερια. καποια στιγμη σταματησαμε ναξεκουραστουμε και βγηκαμε στην κατασκηνωση μας να φαμε και κατι. Μαλιστα εγινε η προταση καποιοι να μεινουν μεσα μεχρι να αντικατασταθουν για να ξεκουραστουν και αυτοι. Ποιος ομως εμενε μεσα? κανεις.
 Οταν γυρισαμε σε δυο ωρες ηταν απλα ξαναχτυσμενο και χωρις ιχνη στην αμμο. Εκαταλαβαινετε οτι ηταν και το τελευταιοσηκωθηκαμε και φυγαμε. Προτου φυγουμε καναμε εναν σταυρο με σπρει στον τοιχο και βγαλαμε εξω περι τους δεκα τενεκεδες αμμο. Μετα απο μια εβδομαδα ξαναπηγαμε μονο και μονο να δουμε. Η αμμος ηταν και παλι μεσα και σταυρος στον τοιχο δεν υπηρχε. εκει τελειωσα και το θεμα για μας


Η αναφορά των παραπάνω έγινε στο forum psaxtiria.net